"Hoe werkt dat eigenlijk herinneren? Zijn daar foto’s voor nodig of een
souvenir? En waar gaan die herinneringen dan over? Over familie, de
vakantie of zoiets bepalends als een historische gebeurtenis?
Daarover gaat de tentoonstelling Souvenir: herinneren als object (deel 2).
38CC koppelt het toeristische souvenir aan ontwikkelingen in de
actuele kunst en de alomtegenwoordige geheugencultuur.
Met drie exposities en een parallelprogramma worden de verschillende
associaties en betekenissen van het begrip souvenir bloot-gelegd.."
Natasja Lefevre,
Ken’ichiro Taniguchi,
Fernando Sánchez Castillo, Margriet Luyten,
Christina Linaris-Coridou,
Jan Henderikse
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
Titel dia
Schrijf uw onderschrift hier
Knop
"In de tweede Souvenir-expositie
verbeeldt de Spaanse
kunstenaar Fernando Sánchez
Castillo
de werking van onze
collectieve herinnering. Met een
video en een fotoserie toont hij
hoe in Spanje wordt omgegaan
met uit het straatbeeld
verdwenen herinneringen aan
de vroegere dictator Franco.
Veel minder politiek zijn de
bijdragen van de overige
deelnemers. Zo roept de
Vlaamse kunstenaar Natasja
Lefevre
met de installatie Hoop,
een veld van breekbare
kinderlaarsjes, herinneringen
op aan een verloren jeugd .
In de dubbelportretten Stervelingen
van Margriet
Luyten
tekent zich een heel
leven af tussen jong en oud.
De knalgele hecomi
van de
Japanse kunstenaar Ken’ichiro
Taniguchi
zijn tastbare
herinneringen aan de
verstoring van ons stedelijk
weefsel. Hij maakte speciaal voor
deze tentoonstelling een nieuw
werk geïnspireerd op de
plaatselijke kruitexplosie van
1654.
De twee neonwerken van Jan
Henderikse
met poëtische
teksten over de Delftse
binnenstad leveren een
lichtvoetige bijdrage aan de
expositie. Christina Linaris-Coridou
legt
tot slot een link met haar werk
in de openbare ruimte van
Delft: een lint van straatklinker s
in Delfts blauw."